Πάπυρος της Irene Vallejo, μτφρ. Κλ. Ελαιοτριβιάρη, Μεταίχμιο,2022

Ο Πάπυρος είναι ένα πραγματικά ευρηματικό κείμενο, ιδιαίτερα πρωτότυπο ως προς  το θέμα, το είδος, τη δομή και  το ύφος. Καθώς ξεκινάμε την ανάγνωση, έχουμε την αίσθηση ότι διαβάζουμε  ένα πολυεπίπεδο  δοκίμιο με πολύπτυχη  θεματική και  επί μέρους πεδία όπως: η εξέλιξη του λόγου, το ταξίδι της γραφής, η περιπέτεια της ανάγνωσης, η γέννηση του βιβλίου και  οι μεταμορφώσεις του βιβλίου-αντικειμένου.

Με τη ματιά της Εύης Ζερβού Καλλιακούδη

Συνέχεια ανάγνωσης «Πάπυρος» →

 Γυναικεία επιχειρηματικότητα

της Αλεξάνδρας Ζερβού

 Έκανες μόνο χειροποίητη δουλειά,

 κι ας πίεζαν οι προθεσμίες.    

Συνέχεια ανάγνωσης «Γυναικεία επιχειρηματικότητα» →

Νόστος*

της  Αλεξάνδρας Ζερβού

Στο πορθμείο,

λησμόνησε το βαλιτσάκι με τις αλλαξιές,  

τα γυάλινα γοβάκια και τις φουρκέτες.  

Συνέχεια ανάγνωσης «Νόστος» →

της Μαριέλλας Κορακάκη

Μάρτιος

Κράτα στο χέρι σου το χρυσό πέταγμα του αετού

Πάνω απ’ τις πικρές ιστορίες του παρελθόντος

Που όμως δε χάθηκε οριστικά

Οι μάσκες

της Σταυρούλας Ρεσβάνη

Δακρύζουν οι μαρμάρινες μάσκες;

Κρεμασμένες στους τοίχους των μουσείων

συσπώνται σε κλαυσίγελο.

Πολλοί οι φιλότεχνοι γύρω τους.

Συνέχεια ανάγνωσης «Οι μάσκες» →

Στα ερείπια

της Σταυρούλας Ρεσβάνη

Πετάς πάνω σε ερείπια, ψυχή μου.
Αδύναμη οδύνη σε χαλάσματα κι απελπισία.
Στήνεις το αυτί σου, κοινή γνώμη.
Ελπίζεις να ακούσεις τη ζωή  που αντιστέκεται στους νόμους της φύσης.

Συνέχεια ανάγνωσης «Στα ερείπια» →

Αδιαχώρητο

της Αλεξάνδρας Ζερβού

Το κελί σου,

ασφυκτικά γεμάτο αναπνοές,

κουβαριασμένες αφηγήσεις,

γόρδιους δεσμούς,

 με κόμπους και ξεφτίσματα,

Συνέχεια ανάγνωσης «Αδιαχώρητο» →

της Μαριέλλας Κορακάκη

Φεβρουάριος

Στροβίλισμα σ’ αλλόκοτο γλέντι

με την ανάμνηση μιας βόλτας που λάμπει

σαν την ανεμελιά των παιδικών μας χρόνων

 Κλάδος ελαίας*

της Αλεξάνδρας Ζερβού

Τόσες δεκαετίες, να φυλάς

 ένα κλαδί ελιάς στις στάχτες,

μήπως τυφλώσεις το κακό,

ή και το καλοπιάσεις

και το ταξίδι σου συνεχιστεί.

Ίσως φυτέψεις, τώρα,  το κλαδί

καταμεσής του ακάλυπτου

 με τους καμένους υπολογιστές

και με τ’αποχτενίδια.

Συνέχεια ανάγνωσης «Κλάδος ελαίας» →