Καν΄το όπως η Μαίρη Πόππινς

Κάν΄το  όπως η Μαίρη Πόππινς

της Τέτης Χαραμιδοπούλου

Όταν σε κυκλώνει η συννεφιά,

όταν νιώθεις να σε πνίγει η μαυρίλα και η ασκήμια που, επιθετικά, απλώνεται γύρω σου,

όταν δεν θέλεις να βλέπεις άλλο τον ευτελισμό του ανθρώπου, που κάποιοι προβάλλουν ως την ανθρώπινη ζωή, 

όταν αφουγκράζεσαι τον εαυτό σου να λέει «φτάνει για σήμερα», «αρκετά έκανα»,

όταν  γιγαντώνεται η επιθυμία σου ν’ ανέβεις ψηλά και ν’ αναπνεύσεις λεύτερα,

τότε,  θα σου πω ένα μυστικό:

Άνοιξε την «ομπρέλα» σου, όπως η Μαίρη Πόππινς  –θυμάσαι;-  κι άσε το αεράκι να σε παρασύρει…

Ανέβα ψηλά να δεις τον κόσμο να μικραίνει.

Ανάπνευσε βαθιά να περάσει η ζωοδότρα πνοή μέσα σου.

Κλείσε τα μάτια, άδειασε το μυαλό από τις σκέψεις και «βλέπε» μόνο φως να σ’ αγκαλιάζει.

Νιώσε την καρδιά να χτυπάει γοργά και το κορμί ν’ απλώνεται δυνατό και ήρεμο…

Τώρα μπορείς να κοιτάξεις προς τα κάτω…  Δες, πήρε άλλα χρώματα η γη, έγινε, στ’ αλήθεια,  πιο όμορφη, ελκυστική, και σε καλεί πάλι κοντά της…

Και να οι συνάνθρωποι –με τα καλά και τα κακά τους- κι η αγάπη κι η φιλία κι η στοργή κι η κατανόηση σε περιμένουν…

Καιρός να κλείσεις την «ομπρέλα» και να κατέβεις σιγά-σιγά, καινούργιος άνθρωπος τώρα.

Ναι, τώρα μπορείς να είσαι δίπλα τους πάλι!

Ας είναι καλά η ομπρέλα σου,  Μαίρη Πόππινς!