Σαν πίνακας (Μάνα 24-11-2017)
της Χαράς Πρεβεδώρου
Λυμένη η μαντίλα
και τα μαλλιά της άγγιζαν το κύμα
στις άκρες ματωμένα,
γιατί τα κύματα πηχτά και κόκκινα,
μια που η δύση έσερνε τον κόσμο πίσω της.
Όλα κινούνται γύρω της,
βάρκες κι ανθρώποι
δεν την κινούσαν.
Είχε μαζέψει τα υπολείμματα με μια σινδόνη,
σημάδια από σάρκες τρυφερές και λερά πέλματα,
μια ιερά Σινδόνη, δεν το ήξερε.
Όπως και στις εικόνες των πατρίδων
είχε γυμνό τον δεξιό μαστό,
χωρίς ντροπή, χωρίς θρησκεία
και θήλαζε τον θάνατο.
Ήταν σαν πίνακας
ωραίος μα άψυχος,
γιατί κι αυτά που ήταν μέσα
και μεις που τον κοιτούσαμε
είχαμε χάσει την ψυχή μας.
Σημ. Στις 24-11-2017 ένα μικρό προσφυγόπουλο ποδοπατήθηκε σε ναυάγιο από πανικόβλητους πρόσφυγες που έσπευδαν να ανεβούν στις σωτήριες λέμβους.
Το πατάρι των αναγνώσεων 
Σχολιάστε