Ταξίδι στον κόσμο των βιβλίων
Ο Αντώνης , ένα ατίθασο αγόρι
Όταν ήμουν παιδί, στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, μου άρεσε να διαβάζω τον Τρελαντώνη (ΕΣΤΙΑ, 1932 1 ) της Π. Δέλτα. Μου άρεσε η ανεμελιά του, οι σκανταλιές του, η αφέλειά του, η περηφάνια του. Ήταν ελεύθερος, ήταν πειραχτήρι, ήταν γενναίος.
Ένα σχολικό βιβλίο που πολεμήθηκε
Το αναγνωστικό της Γ’ Δημοτικού Τα ψηλά βουνά εκδόθηκε το 1918. Καταξιώθηκε στη συνείδηση των παιδιών και των δασκάλων. Το εξυμνούν οι διανοούμενοι της εποχής ( Κ. Παλαμάς, Γ. Ξενόπουλος, Ηλ. Βουτιερίδης ). Εξίσου αγαπήθηκε και το αναγνωστικό της Α’ Δημοτικού, Το αλφαβητάρι με τον ήλιο, όπως το έλεγαν οι μικροί μαθητές. Είναι η πρώτη φορά που στο ανανεωτικό πνεύμα των σχολικών βιβλίων συνεισφέρουν δημιουργικά λογοτέχνες (Ζ. Παπαντωνίου, Π. Νιρβάνας), παιδαγωγοί (Αλ. Δελμούζος, Δ. Γληνός), γλωσσολόγος (Μ. Τριανταφυλλίδης) και ζωγράφοι – εικονογράφοι (Πέτρος Ρούμπος, Κ. Μαλέας).
ΠΡΙΝ ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ
Τυχερά τα παιδιά του 1918, που για πρώτη φορά είχαν στα χέρια τους αναγνωστικό, γραμμένο στη δημοτική γλώσσα. Το βιβλίο τους, Τα ψηλά βουνά, αγαπήθηκε και από τους μαθητές της Γ ΄ Δημοτικού και από τους δασκάλους.
Στα επόμενα χρόνια, όταν αποσύρθηκε από τα Σχολεία, καθώς πολεμήθηκε λυσσαλέα, εξακολουθούσε να κερδίζει ως εξωσχολικό ανάγνωσμα τους μικρούς αναγνώστες. Συνέχεια ανάγνωσης «Ένα σχολικό βιβλίο που αγαπήθηκε»
Η σύγχυση του αναγνώστη
Κοιτάζω αμήχανα τα χαρτιά και τα βιβλία που είναι σκορπισμένα γύρω μου, πάνω στο γραφείο: Μια ιστορία Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Αργυρίου, τα ενδιαφέροντα διηγήματα της Alice Monroe Πάρα πολλή ευτυχία ( εκδ. Μεταίχμιο ), την τελευταία πολύ σημαντική ποιητική συλλογή της Χαράς Πρεβεδώρου με τίτλο Αλμύρα (εκδ. Γαβριηλίδη), ένα απόκομμα εφημερίδας με κριτική για την ποιητική συλλογή Τοπία του Τίποτα του Αντώνη Φωστιέρη (εκδ. Καστανιώτη).
Συνέχεια ανάγνωσης «Η σύγχυση του αναγνώστη»
Ένας αναγνώστης αναρωτιέται
Πολλά ερωτήματα μας απασχολούν ως αναγνώστες, όταν διαβάζουμε Λογοτεχνία. Αναρωτιέται ο υποψιασμένος και επαρκής αναγνώστης, αλλά εξίσου αναρωτιέται και ο άπειρος και πιο «αγνός». Οι απαντήσεις που υπονοούνται, πιθανόν, δείχνουν τα κριτήρια των αναγνωστικών μας επιλογών : Συνέχεια ανάγνωσης «Τα ερωτήματα του αναγνώστη»
Από το βίωμα στην ανάγνωση
Ταξίδι με τον έφηβο …
Ξαναστήνουμε την ίδια σκηνοθεσία. Πυξίδα, υδρόγειος σφαίρα, άλμπουμ, βιβλία σκορπισμένα … Προσθέτουμε υφασμάτινες γάζες στα κλαριά του δέντρου. Ο κυματισμός τους μας βάζει πιο εμφαντικά στη διαδικασία του ταξιδιού και της μετακίνησης. Εξακολουθούμε να είμαστε η παρέα των 8 ατόμων. Και παρά την ψυχολογική προετοιμασία για κίνηση, μετακίνηση και οδοιπορία, ο έφηβος της ομάδας μας δυσκολεύεται να μπει στο κλίμα. Αποφεύγει να εκφραστεί. Μήπως, όμως, στην πραγματικότητα, εμείς δυσκολευόμαστε να τον κατανοήσουμε; Συνέχεια ανάγνωσης «Από το βίωμα στην ανάγνωση 2»
Από το βίωμα στην ανάγνωση
Ταξίδι με την παρέα των παιδιών …
Κατέβασα μια ξεχασμένη υδρόγειο σφαίρα από το πατάρι. Την έβαλα στο κέντρο. Κάναμε κύκλο, καθώς καθίσαμε γύρω – γύρω, κάτω από το δέντρο του κήπου. Είμαστε 8 άνθρωποι, μικροί, μεγάλοι, μεγαλύτεροι. Λίγο πιο κει επιμελώς « πεταμένα» ένα σωρό αντικείμενα: πυξίδα, ρολόι, σημειωματάριο με μολύβι, φακός, κιάλια, ένα άλμπουμ με φωτογραφίες, μια φωτογραφική μηχανή, παγκόσμιος χάρτης και κάποια βιβλία κατάλληλα επιλεγμένα. Η σκηνοθεσία μάς βάζει στο κλίμα. Το ταξίδι αρχίζει. Συνέχεια ανάγνωσης «Από το βίωμα στην ανάγνωση»
Το πατάρι των αναγνώσεων 