της Σταυρούλας Ρεσβάνη

Ας παίξουμε ένα παιχνίδι. 

Ας φτιάξουμε έναν κατάλογο με λέξεις

π.χ. Είδηση: Ό,τι μεταδίδουν τα Μ.Μ.Ε. ( αθώα κι αγνά χωρίς εξαρτήσεις) οπωσδήποτε αληθεύει. Αδιάψευστος μάρτυς η καταγεγραμμένη δημοσκόπηση

Λαός: Ακούει τα ευχάριστα, συντάσσεται με υμνωδούς ή ξεσπάει καθισμένος σε αναπαυτικές προοπτικές που του ψιθυρίζουν οι μεσίες σωτήρες του

Συνέχεια ανάγνωσης «Χαμένες λέξεις» →

  Διαβάζοντας στον εγγονό μου

      Α! Φτάνει πια, πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά!                                                                        (Μ. Αναγνωστάκης)

της Αλεξάνδρας Ζερβού

Αγαπημένο μου,

στην ξένη πόλη που γεννήθηκες,

σου λέω παραμυθάκια

για τη βροχούλα που χτυπά

τα τζάμια μας χαϊδευτικά

και δεν θυμώνει ποτέ της,

Συνέχεια ανάγνωσης «Διαβάζοντας στον εγγονό μου» →

Εικόνες

της Σταυρούλας Ρεσβάνη  

Μοναχική κολυμβήτρια γλιστράει σε νερά γαλήνια.

Το καλοκαίρι, απρόθυμα αλήθεια,παραδίδει τα κλειδιά της εξουσίας

στο διστακτικό φθινόπωρο.

Συνέχεια ανάγνωσης «Εικόνες» →

         Η Πλεξούδα της Λ. Κολομπανί, μτφρ.Γ. Στρίγκος, Πατάκης 2025¹²

Η Γαλλίδα συγγραφέας Λετίσια Κολομπανί είναι, κυρίως, σκηνοθέτις. Οπτικοποιεί σενάρια. Σκηνοθέτις είναι ακόμη και όταν γράφει λογοτεχνία. Καθώς γράφει την Πλεξούδα, αναδεικνύει τις τοποθεσίες και τους χώρους, επιλέγει τη γωνία λήψης, νοιάζεται για τη ροή των εικόνων, σμιλεύει, αδρομερώς βέβαια, τους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών, φροντίζει τις σκηνές πλήθους και κάθε κεφάλαιο το τελειώνει με μια έκπληξη. Η γραφή της, στο πρώτο μυθιστόρημά της, που το έγραψε στα γαλλικά το 2017 με τίτλο La Tresse, είναι κινηματογραφική.

Με τη ματιά της Εύης Ζερβού Καλλιακούδη

Συνέχεια ανάγνωσης «Η Πλεξούδα» →

Σπάνιο να σου τύχει καλός άνθρωπος της Φλάννερυ  Ο΄Κόννορ, μτφρ. Ρένα Χατκούτ, Αντίποδες, 2025

Συνήθως γράφω, όταν, ως αναγνώστρια, νιώθω θετικά αισθήματα εσωτερικής πληρότητας και λογοτεχνικής απόλαυσης, μετά την ανάγνωση ενός βιβλίου.                                                                                  Αντίθετα, όσο διάβαζα τη συλλογή διηγημάτων της Αμερικανίδας Φ.  Ο΄Κόννορ (1925-1964), ένιωθα γεύση πικραμύγδαλου στο στόμα  και ένα βαρύ αίσθημα άγχους στην καρδιά, τόσο δύσκολο, που απέφευγα να  διαβάζω βραδινές ώρες.

Με τη ματιά της Εύης Ζερβού Καλλιακούδη

Συνέχεια ανάγνωσης «Σπάνιο να σου τύχει καλός άνθρωπος» →

      Περδικάκια, της Μαρίας Μαρκαντωνάτου, ποιήματα, εκδ. Παρασκήνιο, 2025.

Απολαυστική αναγνωστική εμπειρία η τελευταία ποιητική συλλογή της  Μαρίας Μαρκαντωνάτου με τίτλο Περδικάκια, που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Η συλλογή, που είναι η ένατη που παρουσιάζει η ποιήτρια,  απαρτίζεται από τέσσερις ενότητες  (Καλάμια, Εις μνήμην, Περδικάκια, Παραϊστόρηση) εξωτερικά αυτόνομες, στην ουσία, όμως,  συνδεδεμένες στενά μεταξύ τους με ένα έντονα αυτοπροσωπογραφικό νήμα.

Με τη ματιά της Εύης Ζερβού Καλλιακούδη

Συνέχεια ανάγνωσης «Περδικάκια» →

Καθώς ψυχορραγώ του William Faulkner, μτφρ. Π. Κεχαγιάς, εκδ. Gutenberg, 2023

                      (Ξανα)διαβάζοντας έναν κλασικό

Ο κλασικός Aμερικανός συγγραφέας, Ουίλλιαμ Φώκνερ, (1897- 1962, Νόμπελ 1949), στο μυθιστόρημα Καθώς ψυχορραγώ, εμπιστεύεται το ρόλο του αφηγητή σε δεκαπέντε ταπεινούς ανθρώπους του Νότου, υιοθετώντας μια κατεξοχήν πολυφωνική αφήγηση.

Το μυθιστόρημα, γνωστό στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό ήδη από το 1970, όταν το μετέφρασε αριστουργηματικά για πρώτη φορά ο Μ. Κουμανταρέας (εκδ. Κέδρος, 1970), γράφτηκε το1929, σε χρόνο έξι εβδομάδων, μεταμεσονύχτιες ώρες, το διάστημα  που ο συγγραφέας  εργαζόταν ως νυχτερινός φύλακας. Το βιβλίο εκδόθηκε και κυκλοφόρησε στην Αμερική την επόμενη χρονιά.

Με τη ματιά της Εύης Ζερβού Καλλιακούδη

Συνέχεια ανάγνωσης «Καθώς ψυχορραγώ» →

Το μάθημα της Ιστορίας

της  Αλεξάνδρας Κ. Ζερβού

Την Ιστορία 

την ξαναέγραφες για τα παιδιά

που όλο βυθίζονταν στα κινητά τους.

Πιο ρόδινη, μη φοβηθούν,

συντομευμένη κι έγχρωμη,

να μη βαριούνται.

Συνέχεια ανάγνωσης «Το μάθημα της Ιστορίας» →

            Ὰποχωρισμοί     

της Μαρίας Μαρκαντωνάτου           

Εἶπα νὰ περπατήσω

κι ἄς πονοῦσε τὸ κορμί μου.

Ὁ Ὑμηττὸς-σταθερὴ καταφυγή μου

νὰ σκεφτῶ νὰ νιώσω νὰ ὑπομείνω·

Συνέχεια ανάγνωσης «Αποχωρισμοί» →