Η κυρία Ελένη και ο δούρειος ίππος
της Αλεξάνδρας Ζερβού
Καλούσες τους αρχηγούς των Δαναών, καθένα με τ’ όνομά του,
κι υποδυόσουν τη φωνή της γυναικός του. (Οδύσσειας δ278-279)
Κατάκοπη από τους κατά μέτωπον αγώνες
τον μελετούσε σοβαρά κι ως στάση ζωής,
ιδίως, όταν τον απήλλαξε κι απ’ το σαράκι
πόθων και στόχων και διάνοιξε
κι έναν φεγγίτη προσανατολισμού.
Ήταν συνταξιούχος πλέον η συντηρήτρια.
Τον αξιοποίησε για λίκνο της εντέλει,
ίσως για να καλλύνει τις αϋπνίες της.
Ονειρευόταν τους παλιούς αγαπημένους
μέσα στην ανοιχτή βαθιά κοιλιά του
και μίλαγε ψιθυριστά τις νύχτες
με τον καθένα στη δική του γλώσσα,
ως συνονόματη με την ομηρική.
Τον εγκατέλειψαν οι κτήτορές του.
Ήταν ογκώδης και βαρύς κι εξ ίσου
βαρύ το κόστος της απεντόμωσης.
Ήδη, θα καταλάβατε, βεβαίως,
ότι δεν ήταν κι ο αυθεντικός.
Στις μέρες μας εξέλιπαν οι δούρειοι
και πορευόμαστε με τις απομιμήσεις.
Ο πίνακας είναι του Βέλγου ζωγράφου Thierry Merget.
Το πατάρι των αναγνώσεων 
Σχολιάστε