Σχόλιο στὸν Ντοστογιέφσκι
της Μαρίας Μαρκαντωνάτου
«Εἶμαι ἄρρωστος, εἶμαι τρελός, δὲν εἶμαι καθόλου εὐχάριστος»
Παραληρεῖ τὸ καταχθόνιο πνεῦμα
Στὸ Ὑπόγειο,
Καὶ στὸ Ἀπόγειό του: «Εἶμαι ὁ ἕνας
Καὶ εἶστε ἡ ὁλότητα».
Ἄχ, Φιόντορ,
Κάποτε σὲ λάτρεψα. . .
Ἄν εἶχες συναντήσει τὸν Σωκράτη
Στὴν ὁδὸ Τριπόδων
Ἄν σήκωνες λίγο τὰ μάτια
Στοῦ Βράχου τὴ φεγγοβολὴ
Θά κατακτοῦσες κι ἄλλες κορυφὲς
Ὅπως τὸ οὐδὲν οἶδα
Καὶ τὸ μέτρον ἄριστον.
Το πατάρι των αναγνώσεων 
Σχολιάστε