Requiem για τη Μεσόγειο
της Αλεξάνδρας Ζερβού
Όλες τις μέρες,
υφαίνεις μια πικρή συγγνώμη,
να σαβανώσεις τα παλιά,
να τα ζεστάνεις,
μήπως κι εκκολαφθούν
καινούργια λόγια,
πιο ζυγισμένα και λιτά .
Συνέχεια ανάγνωσης «Requiem για τη Μεσόγειο»Ταξίδι στον κόσμο των βιβλίων
Requiem για τη Μεσόγειο
της Αλεξάνδρας Ζερβού
Όλες τις μέρες,
υφαίνεις μια πικρή συγγνώμη,
να σαβανώσεις τα παλιά,
να τα ζεστάνεις,
μήπως κι εκκολαφθούν
καινούργια λόγια,
πιο ζυγισμένα και λιτά .
Συνέχεια ανάγνωσης «Requiem για τη Μεσόγειο»Ars Poetica
της Αλεξάνδρας Ζερβού
Για χρόνια, πλαστογραφούσε
τις φωνές των έγκλειστων πτηνών
και των πολύγλωσσων αποδημητικών.
Συνέχεια ανάγνωσης «Ars Poetica»Ιούνιος
Της Μαριέλλας Κορακάκη
Προσφάι για το δρόμο ο παλιότερος μόχθος
Το πείσμα των ανέμων και της θύελλας
Όλα χαραγμένα σε θαλάσσια ξύλα από το χέρι της ανάμνησης
της Αλεξάνδρας Ζερβού
Requiem, Για μια κλεμμένη παιδική ηλικία
Ήθελα τόσο
να μου χαρίσουνε
μια κούκλα πήλινη,
για να την νανουρίζω
και δεν θα προσευχόμουνα
να ζωντανέψει.
Συνέχεια ανάγνωσης «Requiem»Αφηγήσεων ίχνη
της Μαριέλλας Κορακάκη
Δειλοί και φοβισμένοι, τί κρίμα! τί ντροπή!
Ας μας νανούρισαν τα λόγια των μεγάλων ποιητών,
Ας τριγυρίσαμε
συγκινημένοι στις θάλασσες των Σειρήνων και στους τρόπους των μαγισσών,
άφοβοι στους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες…
Συνέχεια ανάγνωσης «Αφηγήσεων ίχνη»Ζευγάρι αφηγητών
της Αλεξάνδρας Ζερβού
Τις παγωμένες νύχτες, τόσα χρόνια
σκεπάζει ο ένας μας τον άλλον με ιστορίες,
λογοκριμένες, να μην είναι δύσκολες,
να μην πονούν πολύ, να μην τρομάζουν
και να τις λέμε με φωνή γλυκιά.
Είναι σχοινοτενείς και καμωνόμαστε
ότι μας παίρνει ο ύπνος πριν τελειώσουν.
Τόσο δειλοί ακροατές, κι εσύ κι εγώ.
Φοβόμαστε ν’ακούσουμε το τέλος.
.
Βωμοί
της Αλεξάνδρας Ζερβού
Για χιλιετίες, οι πατέρες μας,
γενάρχες, στρατηγοί και χωρικοί,
σφαγίαζαν, ιδιοχείρως, τα παιδιά τους,
Συνέχεια ανάγνωσης «Βωμοί»Μάιος
της Μαριέλλας Κορακάκη
Έξω απ’ το παράθυρο
Νάτην πάλι ! η μοσχοβολιά των καθαρών χρωμάτων
κατευόδιο των αμετανόητων ψυχών
της Χαράς Πρεβεδώρου
Οι ρόλοι
Τους ρόλους μου τους έπαιζα βουβά, κατά τη φύση μου.
Μες στα συρτάρια έκρυβα τους έρωτές μου
και τις λύπες μου.
Γι ΄ αυτό και τα ποιήματά μου,
συνηθισμένα στο σκοτάδι,
Συνέχεια ανάγνωσης «Οι ρόλοι»της Αλεξάνδρας Ζερβού
Σκοτεινός θάλαμος
Έλεγε πως ανησυχούσε.
Άνοιγε απότομα την πόρτα
να σκίσει το πραϋντικό σκοτάδι,
Συνέχεια ανάγνωσης «Σκοτεινός θάλαμος»