Οκτώβριος

της Μαριέλλας Κορακάκη

Σώματα ρόδινα

αλεσμένα στις μυλόπετρες του χρόνου

νόστιμον  ήμαρ για τους αγαπημένους

της Αλεξάνδρας Ζερβού

Curriculum Vitae ή «Μόνη πατρίδα η παιδική μας ηλικία»

  Από παιδί,

 ονειρευόμουν να ξενιτευτώ.

Ερωτευόμουν τις καινούργιες γλώσσες,

τις ξένες πόλεις, τις ανάσες τους .

Και δεν φοβόμουν τις μετακομίσεις,

ούτε με συγκινούσε το ταξίδι του νόστου…

Συνέχεια ανάγνωσης «Curriculum Vitae ή «Μόνη πατρίδα η παιδική μας ηλικία»» →

της Αλεξάνδρας Ζερβού

Η τυμπανίστρια της ευνομούμενης πολιτείας

Πριν ξημερώσει,

ένοπλοι φρουροί

 εξέλαβαν τις λάμψεις στα σύνορα

 για νικηφόρες φρυκτωρίες

και ζητωκραύγασαν.

Συνέχεια ανάγνωσης «Η τυμπανίστρια της ευνομούμενης πολιτείας» →

Ταξίδι

της Χαράς Πρεβεδώρου

Είναι ωραία η πατρίδα μου

με λαγκαδιές λαγόνες

και νεκροταφεία που ασπρουλιάζουνε

μέσα στο πράσινο

-πουρνάρια και κυπαρίσσια.

Συνέχεια ανάγνωσης «Ταξίδι» →

Σεπτέμβριος

της Μαριέλλας Κορακάκη

Εκεί  στους αιθέρες η λάμψη του ήλιου

Εδώ  κρύσταλλα

Αύγουστος

της Μαριέλλας Κορακάκη

Έτσι ξεκίνησαν κι εκείνοι οι παλιοί, οι αγαπημένοι μας ήρωες

Έλαμνε  άγουρη η περηφάνια τους

μυστικά σημάδια αφήνοντας χαραγμένα στην άμμο,

της Αργώς το τραγούδι

Ο πίνακας με τίτλο η πλώρη της Αργώς είναι του Joseph Beuys

Ιούλιος

της Μαριέλλας Κορακάκη

Πάντα εκεί η θάλασσα

Έτοιμη η στιγμή για ταξίδια και πετάγματα

Αύριο το καλοκαίρι

Κολύμβησης τεχνικές

της Σταυρούλας Ρεσβάνη

 Ένα-δύο-τρία,

  ανάσα.

  Μια κίνηση μέσα στο νερό.

  Δεύτερη επίσης.

  Τρίτη κι ο αέρας λιγοστεύει.

   Η κρίση κι η υπόσχεση.

   Η κρίση κι οι ελπίδες.

Συνέχεια ανάγνωσης «Κολύμβησης τεχνικές» →

                        Σχόλιο στὸν Ντοστογιέφσκι

της Μαρίας Μαρκαντωνάτου

«Εἶμαι ἄρρωστος, εἶμαι τρελός, δὲν εἶμαι καθόλου εὐχάριστος»

Παραληρεῖ τὸ καταχθόνιο πνεῦμα

 Στὸ Ὑπόγειο,

Καὶ στὸ Ἀπόγειό του: «Εἶμαι ὁ ἕνας

Καὶ εἶστε ἡ ὁλότητα».

Συνέχεια ανάγνωσης «Σχόλιο στόν Ντοστογιέφσκι» →

Requiem για τη Μεσόγειο

της Αλεξάνδρας Ζερβού

Όλες τις μέρες,

υφαίνεις μια πικρή συγγνώμη,

να σαβανώσεις τα παλιά,

να τα ζεστάνεις,

μήπως κι εκκολαφθούν

καινούργια λόγια,

πιο ζυγισμένα και λιτά .

Συνέχεια ανάγνωσης «Requiem για τη Μεσόγειο» →