Γυναικεία ποιητική γραφή;

Γυναικεία ποιητική γραφή;

 Αφήνω στην άκρη τη φιλολογική εξάρτυση, που αυτή τη στιγμή νιώθω πως με βαραίνει, για να μιλήσω με την ιδιότητα της αναγνώστριας. Τις μέρες του εγκλεισμού, ξαναγύρισα πίσω, σε μνήμες παιδικές  και  σε πολύ παλιές ποιητικές αναγνώσεις.   Γι΄ αυτές τις αναγνώσεις της εφηβείας θέλω να γράψω άμεσα και βιωματικά, παραβλέποντας κατατάξεις, επιδράσεις, χρονολόγια, μορφή, περιεχόμενο, όλα αυτά, που στα χρόνια της εφηβείας μάς αφήνουν  παγερά αδιάφορους. Σε εκείνη την ηλικία δεν προσέχαμε ούτε το όνομα του ποιητή!

Με τη ματιά της Εύης Ζερβού Καλλιακούδη

Συνέχεια ανάγνωσης «Γυναικεία ποιητική γραφή;»

Χαϊκού

Χαϊκού

της Σταυρούλας Ρεσβάνη

Σωπαίνουν άνθη

Καρποί χάνονται

Από μάταιους ύμνους.

 

Ο πίνακας είναι του Ν. Γύζη (1842-1901).

Χαϊκού

Χαϊκού

της Σταυρούλας Ρεσβάνη

Τα άνθη πείθουν.

Τίποτε δε χάνεται.

Έπονται οι καρποί τους.

 

Το αγόρι με τη βαλίτσα, διασκευή Ξ. Καλογεροπούλου

Οι  Οδύσσειες των Παιδιών

Αυτές τις μέρες δοκιμάζεται επικίνδυνα η ανθρωπιά μας. Μόνιμο καταφύγιο η συντροφιά με συγγραφείς και εικονογράφους, που δίνουν  πυξίδες πλεύσης, καθώς μας υπενθυμίζουν ότι η Λογοτεχνία τής προσφυγιάς δεν έχει σύνορα. Η Παιδική Λογοτεχνία αποδεικνύεται ιδιαίτερα παραμυθητική,  γιατί, ενώ δεν αποσιωπά φορτισμένα θέματα,  τα ακουμπάει γλυκύτερα.

Με τη ματιά της  Εύης Ζερβού Καλλιακούδη Συνέχεια ανάγνωσης «Το αγόρι με τη βαλίτσα, διασκευή Ξ. Καλογεροπούλου»

Δημιούργησε έναν Ιστότοπο ή Ιστολόγιο στο WordPress.com

ΠΑΝΩ ↑