19 Οκτωβρίου, 2020 0

Χρυσορρημοσύνη

της Αλεξάνδρας Ζερβού

Χρυσορρημοσύνη*

Λιγόλογη και μετρημένη

και μ΄ένα τεντωμένο δάχτυλο

που έθραυε τις φράσεις της,

επί δεκαετίες ενηλικιωνόταν.

Κόσμια και σιγανή,

συμπύκνωνε το βιογραφικό της

σε μια μοναδική παράγραφο

κι ας είχε ζήσει πολλά.. .

Όταν της χάρισαν το δώρο

της χρυσορρημοσύνης,

μ΄ευγνωμοσύνη σιώπησε .

Στο μονολεκτικό «ευχαριστώ» της

ένα καμπανιστό φλουρί

βγήκε απ΄το στόμα της.

Παρέμεινε λακωνική,

να λογαριάζει τον κίνδυνο

πληθωρισμού και υποτίμησης

και να μετράει την απόσταση

ανάμεσα στο γράψιμο

και τα προφορικά της.

Στην τελευταία πράξη

απήγγειλε με καθαρή φωνή,

μα δίχως κομπορρημοσύνη,

το προθανάτιό της εγκώμιο

και κληροδότησε,

γραπτά και ενυπόγραφα,

το αποθησαύρισμά της

στα βουβά πρόσωπα.

*Γίνεται αναφορά στο παραμύθι «Οι Νεράϊδες» του Σαρλ Περώ. Στο παραμύθι αυτό η ηρωίδα ανταμείβεται με το χάρισμα να βγαίνουν πολύτιμοι λίθοι από το στόμα της, κάθε φορά που μιλάει.

4 Σεπτεμβρίου, 2020 0

Καθρέφτες

της Σταυρούλας Ρεσβάνη

Καθρέφτες

Το παραμύθι λέει για το μαγικό καθρέφτη.
Μέσα του βλέπεις τα περασμένα.
Αφυδατωμένα από έκπληξη και ανατροπή.
Κυρτά από επίγνωση και καρτερία.
Ο καθρέφτης σε προσκαλεί να τα γνωρίσεις καλύτερα.
Σου τα περιγράφει με ενάργεια.
Πόσο καθαρές είναι οι γραμμές του παρελθόντος!
Πόσο σαφές το περίγραμμα των αποφάσεων!
Πόσο έντονο το αποτύπωμα της δράσης!
Όσο κι αν είναι παραμύθι αυτό,
όσο κι αν είσαι η θαυμαστή Αλίκη,
η χώρα των θαυμάτων προχωράει μπροστά.
Προσπαθείς να τη φτάσεις.
Σαν μικρό παιδί τη σέρνει από το χέρι ο χρόνος στο μέλλον.
Αύριο…Αύριο…..Αύριο….
Πρόσεξε καλύτερα τον καθρέφτη σου.
Φύλαξέ τον. Μην τον χαρίζεις στο παραμύθι.
Εκεί κινδυνεύει να θαμπώσει από ψευδαισθήσεις κι ελπίδες.