Οι μεταμορφώσεις του Τειρεσία

της Αλεξάνδρας Ζερβού

Όταν ξαναντυνόμουνα

τον ανδρικό εαυτό μου,

ο γυναικείος δεν έφευγε.

Συνέχεια ανάγνωσης «Οι μεταμορφώσεις του Τειρεσία» →

Eπί τη επετείω

της Χαράς Πρεβεδώρου

Αν δεις λιγάκι να βουλιάζουν

τα μπροστινά καθίσματα αδειανά

επί τη επετείω,

είναι οι πεθαμένοι ποιητές

Συνέχεια ανάγνωσης «Επί τη επετείω» →

Οι ιστορίες της Ωραίας Κοιμωμένης  

της Αλεξάνδρας Ζερβού

Ξύπνησα ξαφνικά!  Ανήξερη, παραμυθένια,

με τα φερσίματα του αλλοτινού καιρού,

πανέμορφη σαν ρόδο ανθοπωλείου.

Συνέχεια ανάγνωσης «Οι ιστορίες της Ωραίας Κοιμωμένης» →

Της Ιφιγένειας

της Χαράς Πρεβεδώρου

Τι θεία επινόηση!

με αίμα αθώο να εξαγνιστεί

ο αδικητής. Συνέχεια ανάγνωσης «Της Ιφιγένειας» →

Η Ιφιγένεια 

της Αλεξάνδρας Ζερβού

Περίμενα

ο πατέρας να παραιτηθεί,

όταν του ζήτησαν

να θυσιάσει το παιδί του.

Συνέχεια ανάγνωσης «Η Ιφιγένεια» →

Το ντροπαλό συρτάρι

της Σταυρούλας Ρεσβάνη

Κρατιόταν πάντα ανοιχτό
προσποιούμενο ακαταστασία ή ανεμελιά.
Σαν να ήταν αθώο.
Σαν να μην έκρυβε κανένα μυστικό.

Συνέχεια ανάγνωσης «Το ντροπαλό συρτάρι» →

Η διασκευάστρια

της Αλεξάνδρας Ζερβού

Χωρίς   ωράριο πλήρες ,

δίδασκε σε Γυμνάσιο κοριτσιών.

Τραγουδούσε

τις Κυριακές στο εθνικό Ωδείο.

Συνέχεια ανάγνωσης «Η διασκευάστρια» →