Αφηγήσεων ίχνη
της Μαριέλλας Κορακάκη
Δειλοί και φοβισμένοι, τί κρίμα! τί ντροπή!
Ας μας νανούρισαν τα λόγια των μεγάλων ποιητών,
Ας τριγυρίσαμε
συγκινημένοι στις θάλασσες των Σειρήνων και στους τρόπους των μαγισσών,
άφοβοι στους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες…
Τόσα παραμύθια μας κανάκεψαν
για να τραβήξουμε στο ταξίδι μας επίμονοι, σαν τον Οδυσσέα,
Κι εμείς εκεί
με μόνη έννοια να κουκουλώσει στα ζεστά την έννοια μας ο ύπνος,
μην τύχει και μας περιμένει έξω απ’ τη πόρτα το ξημέρωμα,
για να μας δείξει με το δάχτυλο το καράβι που ξεμακραίνει.
Το πατάρι των αναγνώσεων 
Σχολιάστε