Μύρτος

Μύρτος

της Χαράς Πρεβεδώρου

Γαλανός ως άσπρος.

Το γαλανό, έχει ειπωθεί, ανεξάντλητο

όπως το κόκκινο.

Στα μισά της πτώσης διαλύονται οι φωνές

γκρεμιζόμενες.

Το φως ρουφάει σαν βαθύ λαγούμι

-υποδοχέας ονείρων.

Κάτω απ΄ την επιφάνεια σέρνεται το κύμα,

σαλεύουν οι κουλούρες του

και στην ακτή ανοίγει αρπακτικό στόμα.

Πήρε στο βάθος τον Αλέξανδρο

με το κοχύλι στα δόντια.

Σιγουρεύτηκα τότε: είναι Πύλη.

Φάνηκε και στις φωτογραφίες.

Μια σκέψη σχετικά μέ το “Μύρτος

Add yours

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Create a website or blog at WordPress.com

ΠΑΝΩ ↑

Αρέσει σε %d bloggers: