της Αλεξάνδρας Ζερβού
Ως ικετήριο δώρο, ανίκανο
να περιδέσει τραύματα
ή να σφουγγίσει δάκρυα
ή ν΄αποχαιρετήσει, έστω,
της ταίριαζε.
Οι επίγονοι τού ανέθεσαν
να κυματίζει μεσίστιο.
Τη μέρα της γιορτής
το ανήρτησαν στον τοίχο,
αντί φωτογραφίας.
Γεμάτη ευσπλαχνία, η θυγατέρα
το αποκαθήλωσε, δεκαετίες αργότερα,
για να καλύψει ευπρεπώς την τράπεζα
όπου τελούνται τα μυστήρια
και συνεχίζονται οι συναλλαγές.
Άρα, χρησίμευσε σε κάτι,
το ολομέταξο.
Την πασμίνα της εικόνας έχει ζωγραφίσει η Δέσποινα Μιτζέλου
Το πατάρι των αναγνώσεων 
Ανεπαίσθητη, διακριτική, ευχάριστη και σίγουρα φιλτραρισμενη στο συναίσθημα του ποιητικού υποκειμένου, η καβαφικη ειρωνεία . Συγκινητική η πιθανη παρουσίαση- χρήση τού προγονικου μαντηλιου στους πρώτους κυρίως στίχους. Και ευφυές το παιγνίδι λέξεων κ μηνυμάτων σχετικά με την τράπεζα και τα τελουμενα σε αυτην μυστήρια.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σας ευχαριστώ πολύ θερμά για την τόσο διειδυτική ανάγνωσή σας που την διατυπώσατε με τόση πυκνότητα.. Μου δώσατε πολλή χαρά!.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!