Επίσκεψη

της Αλεξάνδρας Ζερβού

 

Σου έφερα το δώρο μου

ένα μικρό χαρακτικό πορτρέτο,

«το κοριτσάκι που διαβάζει».

Δεν το κρέμασες.

 

Σε  βλέπω συνεχώς

μ’ έναν κανόνα ξύλινο

να ευθυγραμμίζεις

με στοργή στον τοίχο

φωτογραφίες ασπρόμαυρες .

Και  μ’  ένα κόκκινο μολύβι

να διορθώνεις.

Και μ’  ένα χρυσαφί

να φτιάχνεις πλαίσια

και φωτοστέφανα.

 

Όμως εγώ

κρατώ  στην τσάντα μου

το μπλε μολύβι

και καιροφυλακτώ.

Όταν θα πας να φέρεις τα ποτά μας,

θα συμπληρώσω

με ζωγραφιστές  φτερούγες,

με καραβάκια κι αερόστατα

κι ένα μεγάλο Χι

σε κείνη την εικόνα

που βάζεις φωτοστέφανο.

 

Μετά εμείς οι δυο

μαζί  θα συζητούμε

σοφά και φιλολογικά,

να υποδυθούμε

πως τίποτα δεν είδαμε.

 

Όταν σε χαιρετήσω, θα συγκινηθώ.

Θα καταλάβω εκείνη τη στιγμή

πως η μικρή  αναγνώστρια

θα μείνει κλειδωμένη στο πατάρι,

τιμωρημένη για πάντα.