Γέφυρες

Γέφυρες

της Σταυρούλας Ρεσβάνη

Στα ταξίδια έρχονται γέφυρες και σου ξεκλειδώνουν το άγνωστο.
Γίνονται ταξίδια χωρίς αυτές;
Σαν τη διάβαση της Ερυθράς Θαλάσσης, ενώνουν τις ακτές
Άλλες φορές πάλι στέκονται πάνω από το κεφάλι σου, καθώς διαπλέεις ένα ποτάμι.
Αποκωδικοποιούν,  μπροστά στα μάτια του ταξιδευτή, τα μυστικά μιας πόλης
Η μια τους άκρη απέχει από την άλλη τόσο, που μπορούμε να πούμε πως ορίζουν σύνορα ανάμεσα σε χώρες, ενώνουν διαφορετικούς πολιτισμούς, αγγίζουν θρησκευτικές αντιπαλότητες
Το οικείο και το ξένο μοιάζουν κοντινά και μαζί απόμακρα.
Ειρωνεύονται τις συνήθειες των ανθρώπων να θέτουν όρια κι έτσι να χάνονται στην ψευδαίσθηση της ιδιοκτησίας
Οι στρατηγικές που γεωγραφούν, οι σοφοί που ανακαλύπτουν ότι τα σχέδιά τους έχουν τη διάρκεια που έχει μια τρύπα στο νερό αποδεικνύονται ανίσχυροι.
Το νερό σαν τις ανάγκες μας επιμένει να διεισδύει. Απαλά, απειλητικά, φανερά, ύπουλα.
Κι οι γέφυρες, παιδιά ανθρώπων κι αυτές, προσπαθούν να μη το ακουμπούν, να μην του εναντιώνονται. Σηκώνουν ψηλά τη μέση τους, κάνουν μια χορευτική φιγούρα στο χώρο απαλά και ενωτικά. Γνωρίζουν τον προορισμό τους. Επικοινωνία